Δελτίο καιρού για Παρασκευή 28/2

Οι φωτογραφίες αποτυπώνουν την εικόνα προ και μετά του καύσωνα στο Eagle Island. Όπως σημειώνει το CNN, έπειτα από την ένατη ημέρα, είχαν σχηματιστεί λιμνούλες πάνω στον πάγο, που πλέον φαινόταν καθαρά αφού είχε εξαφανιστεί το χιόνι.

Η Ανταρκτική βίωσε τις θερμότερες ημέρες στην ιστορία της τον Φεβρουάριο, με τη θερμοκρασία να φτάνει στους 18 βαθμούς Κελσίου, όσο, δηλαδή έδειχναν τα θερμόμετρα και στο Λος Άντζελες, σύμφωνα με τις μετρήσεις της NASA.

Όπως παρατήρησε η Εθνική Υπηρεσία Αεροναυπηγικής και Διαστήματος των ΗΠΑ, εντός των λίγων αυτών ημερών έλιωσε σχεδόν το 20% του χιονιού.

«Δεν έχω ξαναδεί στο παρελθόν να σχηματίζονται τόσο γρήγορα λιμνούλες στην Ανταρκτική», σημείωσε ο Mauri Pelto, γεωλόγος στο Nichols College της Μασαχουσέτης, ο οποίος παρατήρησε ότι συνήθως τέτοια περιστατικά σημειώνονται στην Αλάσκα και την Γροιλανδία, αλλά όχι στην Ανταρκτική.

Ακόμη, δήλωσε ότι αυτό δεν παρατηρείται ούτε τους καλοκαιρινούς μήνες, καθώς μιλάμε για ένα από τα πιο παγωμένα σημεία του πλανήτη.

Οι τόσο υψηλές θερμοκρασίες αποτελούν στοιχείο του 21ου αιώνα, καθώς ποτέ στο παρελθόν δεν υπήρξαν τέτοιες καταγραφές.

Συνήθως τα βόρεια της Ανταρκτικής προστατεύονται από τέτοια συμβάντα λόγω των ισχυρών ανέμων, που τις περασμένες ημέρες, όμως, ήταν ιδιαίτερα ασθενείς και δεν μπόρεσαν να αντισταθμίσουν την κατάσταση.

Τα αποτυπώματα των φυκιών του είδους Proterocladus antiquus, που έχουν μέγεθος μόνο ενός κόκκου ρυζιού, αλλά τότε ήταν από τους μεγαλύτερους οργανισμούς στη Γη, ανακαλύφθηκαν πάνω σε βράχους κοντά στην πόλη Νταλιάν της βόρειας Κίνας.

Τα πρώτα φυτά στη Γη ήταν απλοί μονοκύτταροι οργανισμοί, αλλά σταδιακά αναπτύχθηκαν πολυκύτταρα φυτά όπως το Proterocladus, το οποίο ανήκει στα λεγόμενα χλωρόφυτα μακροφύκη και είναι 200 εκατομμύρια χρόνια παλαιότερο από τα αρχαιότερα έως τώρα γνωστά πράσινα φυτά. Οι οργανισμοί αυτοί ζούσαν σε ρηχά νερά μαζί με άλλους φωτοσυνθετικούς μικροοργανισμούς (μετατρέποντας το φως του ήλιου σε οξυγόνο) και τα σχήματα τους διατηρήθηκαν στα πετρώματα μέχρι σήμερα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον κινεζικής καταγωγής γεωεπιστήμονα και παλαιοβιολόγο Σουχάι Σιάο του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Βιρτζίνια των ΗΠΑ (Virginia Tech), έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα οικολογίας και εξέλιξης «Nature Ecology & Evolution».

«Τα νέα αυτά απολιθώματα δείχνουν ότι τα πράσινα φύκια ήταν σημαντικοί παίκτες στον ωκεανό πολύ πριν οι απόγονοί τους μετακινηθούν στην ξηρά και πάρουν τον έλεγχό της. Η μελέτη μας δείχνει ότι τα πράσινα φύκια είχαν εξελιχτεί πριν ένα δισεκατομμύριο χρόνια, κάτι που μεταθέτει κατά περίπου 200 εκατομμύρια χρόνια στο παρελθόν την πρώτη εμφάνισή τους. Αυτά τα απολιθώματα συνδέονται με τους προγόνους όλων των σύγχρονων φυτών της ξηράς που βλέπουμε σήμερα», δήλωσε ο Σιάο.

Η ζωή στη Γη εξαρτάται από τα φυτά και τα φύκη για τροφή και οξυγόνο. Τα δέντρα και τα φυτά κάθε είδους στην ξηρά, όλα εξελίχθηκαν από τα πρώιμα είδη θαλάσσιων μικροσκοπικών φυκιών, που προηγήθηκαν κατά περίπου 450 εκατομμύρια χρόνια.

Δεν συμφωνούν όλοι πάντως οι επιστήμονες με τη θαλάσσια προέλευση των φυτών. Ορισμένοι πιστεύουν ότι τα πρώτα πράσινα φυτά εμφανίστηκαν σε ποτάμια και λίμνες και αργότερα εισέδυσαν στις θάλασσες.

Σήμερα υπάρχουν χιλιάδες είδη φυκιών, καφέ, κόκκινων και πράσινων. Το αρχαιότερο είδος φυκιού που έχει βρεθεί, είναι τα κόκκινα Rhodophyta ηλικίας 1,047 δισεκατομμυρίου ετών, ενώ το ελαφρώς νεότερο Proterocladus antiquus είναι το αρχαιότερο πράσινο φύκι. Όπως είπε ο Σιάο, μερικά σύγχρονα πράσινα φύκια (siphoncladaleans) μοιάζουν πολύ με εκείνους τους πανάρχαιους πράσινους προγόνους τους.

Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση:

https://www.nature.com/articles/s41559-020-1122-9

Οι πυρκαγιές αυτές ήταν άνευ προηγουμένου για την Αυστραλία που τα τελευταία χρόνια βρίσκεται αντιμέτωπη με ξηρασία, η οποία συνδέεται με την υπερθέρμανση του πλανήτη.

Οι κλιματολόγοι εξετάζουν αυτήν την περίοδο τα δεδομένα που συνδέονται με αυτήν την καταστροφή για να καθορίσουν σε ποιο βαθμό ευθύνεται η κλιματική αλλαγή.

Στο μεταξύ όμως, σε μια ειδική έκδοση της επιστημονικής επιθεώρησης Nature Climate Change, Αυστραλοί ερευνητές εξέτασαν άλλες πλευρές αυτών των δασικών πυρκαγιών.

Σύμφωνα με μία από αυτές τις μελέτες, από τον Σεπτέμβριο του 2019 μέχρι τον Ιανουάριο του 2020 κάηκαν περίπου 58 εκατομμύρια στρέμματα εύκρατων δασών στη Νέα Νότια Ουαλία και τη Βικτόρια. Αυτή ήταν η καταστροφικότερη περίοδος πυρκαγιών που έχει καταγραφεί ποτέ στην ιστορία της χώρας.

«Στα μέσα της άνοιξης του 2019 (σ.σ. για το νότιο ημισφαίριο) συνειδητοποιήσαμε ότι ένα πολύ σημαντικό μέρος των δασών της ανατολικής Αυστραλίας θα μπορούσε να καεί μέσα σε μια εποχή», σχολίασε ο Ματίας Μπερ, του Πανεπιστημίου του Δυτικού Σίδνεϊ.

Κατά μέσο όρο, λιγότερο από το 2% των δασών της Αυστραλίας καταστρέφονται κάθε χρόνο από πυρκαγιές.

Άλλη μελέτη επικεντρώνεται στις συνθήκες που επιδείνωσαν την καταστροφή: την πολυετή ξηρασία στη λεκάνη του Μάρεϊ. Ο Άντριου Κινγκ, του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης, μελέτη μαζί με τους συναδέλφους του ένα φαινόμενο που αποκαλείται Δίπολο του Ινδικού Ωκεανού, το οποίο επηρεάζει άμεσα το επίπεδο των βροχοπτώσεων στην Αυστραλία. Έτσι, όταν η θερμοκρασία στην επιφάνεια της θάλασσας είναι υψηλότερο από το συνηθισμένο στον ανατολικό Ινδικό, με νερά πιο κρύα στα δυτικά, προκαλούνται συνήθως περισσότερες βροχοπτώσεις στη νοτιοανατολική Ασία.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η ξηρασία που παρατηρείται στο μεγαλύτερο μέρος της Αυστραλίας από το 2017 συνδέεται με τη μείωση της συχνότητας εμφάνισης αυτού του φαινομένου, λόγω της υπερθέρμανσης του συνόλου των ωκεανών.

Για τον λόγο αυτό, τον χειμώνα του 2016 σημειώθηκαν πολλές βροχοπτώσεις που συνδέονταν με το φαινόμενο του Διπόλου, όμως στη συνέχεια στη λεκάνη του Μάρεϊ καταγράφηκαν 12 διαδοχικές εποχές με βροχοπτώσεις κάτω του μέσου όρου. Αυτή ήταν η μακρύτερη περίοδος ξηρασίας από το 1990.